Esas olarak, ticari işlemler için sağlam ve üzerinde mutabık kalınan kurallar oluşturmak için.

Standartların olmadığı bir dünya hayal edin: %12 protein içeren buğday arayan (ve analizin değişebileceğinin farkında olan) bir alıcı, bir satıcının %11,99 ile %12,01 arasında protein düzeyine sahip bir buğday tedarik etmesini isteyebilir. Bu şartın herkes tarafından elde edilmesi zordur ve bu, malların teslim edilememesine veya sözleşmenin şartnamelerine uymaması nedeniyle ödenen fiyatın düşmesine neden olabilir. Öte yandan, satıcı bu partinin yalnızca %9 ile %15 arasında olmasını garanti edebilir ki bu da alıcının üretiminde sorunlara neden olabilir. Bu nedenle, işi olumsuz etkilemekten kaçınmak için çok yüksek olmayan iyi bir parti ayrımına izin verecek kadar dar bir değer üzerinde anlaşmalıdırlar.

Üreticiler özellikle bu değerleri belirlemek için, standart organizasyonların temel sürecini izleyen bağımsız uzmanların çalışmalarına güvenirler:

• Yeni bir yöntemin önerisi (gelecekteki standardın bir taslağı).
• Laboratuvarlar arası bir çalışmanın uygulanması. Bu, süreçteki en önemli adımlardan biridir. Analiz etmek istediklerimizi temsil eden bir düzine numune (bizim durumumuzda örneğin: protein seviyeleri) bir düzine laboratuvara gönderiliyor. Örneklerin seçimi burada çok önemlidir.
• Bir standart, olası değerler aralığını kapsar (standart yalnızca çalışılan aralıkta geçerlidir). Bizim durumumuzda,%11 - 13 arasında değişen bir dizi numune, 11'in altındaki veya 13'ün üzerindeki her şeyi standart kapsamının dışında tutacaktır.
• Standart diğer tahıl türlerine uygulanacaksa, bunlar için çalışılacak set ayrıca bulunmalıdır; buğday için ölçtüğümüz şeyi mısırdan çıkaramayız. Bu nedenle, un üzerine yapılan bir çalışma buğdaya ekstrapole edilemez (başka maddeden alınan analiz ile sonucu istenen madde yorumlanamaz). Şu anda bazı laboratuvarlarda buğday için yada yalnızca un için çalıştıkları-kullandıkları ekipman ve yöntemler vardır. [1] Bu nedenle standartlar, kullanılabilecekleri koşulları (yani numune türlerini) (ör. Un, buğday, öğütülmüş buğday, vb.) Açıkça belirten bir "uygulama alanını" belirtir. Bu "alanda" özellikle belirtilmeyen hiçbir şey standarda dahil edilemez.
• İncelenen alanda numuneler eşit miktarda bakılmalıdır.
• Örnekler, gelecekteki standardın kullanıcılarının test edeceği şeye karşılık gelmelidir. Örneğin tahılda öğütme gerekliyse, bu testin bir parçası olmalı ve katılımcılar öğütülmüş buğday yerine tahıl sonucu almalıdır.
• Örnekler hazırlanıp, ölçüldükten sonra alınan sonuçlar ile birlikte numunelerin kalan kısmı kullanıcılara itinayla iade edilmeli veya arşivlerinde saklı tutmalılardır.

• Laboratuvarlar, yöntemi titizlikle takip ederek, belirli bir süre içerisinde analizleri yapmalıdır. Karşılaşılan herhangi bir zorluğu not edecek ve sonuçları yöntemin düzenleyicisine iade edeceklerdir.
• Tüm sonuçlar alındıktan sonra, istatistiksel bir analiz yöntemin performansını ölçecektir. İşte bazı göstergeler [2]:

• Test aynı laboratuvar tarafından aynı cihazda ve aynı operatör ile aynı gün tekrarlandığında elde edilen sonuçların ortalama sapmasını ölçen tekrarlanabilirlik standart sapması.
• Test farklı laboratuvarlarda, farklı cihazlarda, farklı operatörlerle farklı günlerde yapıldığında elde edilen sonuçların ortalama sapmasını ölçen tekrarlanabilirlik standart sapması.
• Mantıksal olarak, farklı parametreler ile tekrarlanabilirlik için standart sapma her zaman tek parametrelerle tekrarlanabilirlik için standart sapması daha yüksektir.
• Bu temel, tekrarlanabilirlik ortalaması veya tekrarlanabilirlik limitleri, varyasyon katsayıları, belirsizlikler, kritik farklar vb. gibi diğer göstergeleri hesaplamak için kullanılacaktır. Tüm bu yararlı bilgiler, laboratuvarlar arası çalışmanın sonuçlarından elde edilmiştir.
• Son bir önemli bilgi, gözlemlenen standart sapmaların ölçülen değerden bağımsız olarak tutarlı olup olmadığı veya ortalama değerle azalması veya artmasıdır (bu, güçlü değerlerde sırasıyla az veya çok doğru olduğumuz anlamına gelir).
• Uzmanlar daha sonra bu sonuçları doğrulamak ve etkinliğini optimize etmek için laboratuvarlardan alınan gözlemlere dayalı standartların ifadesini düzeltmek için bir araya gelir.

Bu sayısal veriler olmadan bir standardın, üreticiler için basit bir kullanım kılavuzundan daha yararlı olmadığı gerçeğinin altını çizmek isteriz. Bir standart kullanıyorsanız, esas olarak bu rızaya dayalı verileri uygulamalısınız. İster dahili kullanımınız için (kontrol çizelgeleri), ister iş sözleşmeleriniz için aynı şekilde uygulanmalıdır.

Ayrıca hatırlanması gereken ve önemli olan, bu standartların SİZİN İÇİN oluşturulmuş olması, ancak her şeyden önce SİZİN TARAFINIZDAN oluşturulması gerektiğidir. Bu önemli belgelerin oluşturulmasına katılma fırsatına sahip olmak için mümkün olduğu kadar çok kullanıcıyı kendi standart organizasyonlarına yaklaşmaya teşvik ediyoruz. Katılımcı olabilir veya tartışmalara, laboratuvarlar arası çalışmalara katılabilirsiniz. Bu katılım sizin için hem yararlı hem de ödüllendirici olur Öyleyse neden bir sonraki standartlar belgesinin oluşturulmasında yer almıyorsunuz?

[1] Bu çok mantıklı. Su kaldırma örneğini ele alalım. Doğrudan un üzerinde yapılırsa, yöntemin belirli bir hassasiyeti olacaktır. Buğday alırsak, onu öğütmemiz gerekecek. Bu adımın bir hata veya belirsizliğe daha fazla yer açacağını biliyoruz. Buğdaydan kaynaklanan yöntemin doğruluğu, unundan elde edilen sonuç kadar hassas olmayacaktır. Bu nedenle, buğdaya uygulanabilir herhangi bir yöntem, en azından laboratuvarda öğütmeyi içeren özel bir çalışmanın konusu olmalıdır ki en ince ayrıntısına kadar ölçebilen bir yöntem olsun. Bu, belirli bir standardın konusu olabilir (Alveograph'ta olduğu gibi) veya ortak bir standarda entegre edilebilir (Mixolab 2'de olduğu gibi), ancak her durumda da bu matris laboratuvarlar arası çalışılmış olmalıdır.

[2] Bu önemli göstergeleri daha ayrıntılı olarak açıklamak için özel makaleler planlıyoruz.