Numune almanın amacı; bir buğday partisinin özelliklerini belirlemek için, o buğday partisini temsil edebilecek miktarda numune alabilmektir. Laboratuvarda yapılacak analizlerin doğruluk derecesi numune almaya bağlıdır. Buğdayda numune alma işleminin, belli bir standarda göre ve çok dikkatli yapılması gerekir. Tahıllarda örnek alma standardı TS 1335’e göre yapılır.

Buğday ve diğer tahıllarda numune alma aşamalarını şöyle sıralayabiliriz:

İlk numune (alt numune): Buğday partisinin bir yerinden alınan az miktardaki kısmıdır. Partinin çeşitli yerlerinden alınan ilk numuneler karıştırılırsa bu buğday partisini temsil eder.

Paçal numune (birleşik numune): Belirli bir buğday partisinden alınan ilk numunelerin bir araya getirilmesi ve karıştırılmasıyla elde edilen numunedir.

Temsili numune (esas numune): Buğday partisini temsil edecek şekilde paçal numuneden alınan analiz için kullanılacak numunedir.

Analiz numunesi: Analiz için laboratuvara gelen numunelerden, yapılacak olan analizin esası ve ihtiyacına göre ayrılan numunedir.

Şahit (tanık) laboratuvar numunesi: Numune alan kişinin hazırladığı laboratuvar numunelerinden birini kendisine şahit olarak sakladığı numunedir. Bu numune laboratuvara gönderilen numunenin aynısıdır. Anlaşmada aksine bir hüküm yoksa numuneler her vagon veya kamyondan alınmalıdır. Numune alma vagonlarda ve kamyonlarda yapılırsa ilk numuneler numune alma sondasıyla (wheat sampler) yığının bütün derinliğinden alınmalıdır. 15 ton’a kadar vagon ve kamyonlardan beş numune alma noktası (ortadan ve yanlardan yaklaşık 50 cm içeriden), 15-30 tonluk vagon ve kamyonlarda 8 numune alma noktası, 30-50 tonluk vagon ve kamyonlarda 11 numune alma noktası amaca uygun bulunmaktadır.