Numune, kolloidal altın parçacıklarına konjüge edilmiş antikorlar ve reseptörler içeren reaksiyon bölgesine doğru sızdırılır.

Numunede, Beta-laktamlar, tetrasiklinler, kloramfenikol veya streptomisin varsa, partikül-antikor kompleksleri tarafından yakalanacaklardır. Daha sonra antibiyotik etken madde-antikor-parçacık kompleksi, protein taşıyıcısına konjüge edilen her antibiyotik etken maddesi için ayrı bir bölge içeren bir zar üzerine fitil edilir. Bu bağımsız bölgeler, parçacıkların konsantre olmasını ve görünür bir çizgi oluşturmasını sağlar, komplekslenmemiş antibiyotik etken maddesi antikorunu yakalar. Örnekteki belirli bir antibiyotik etken maddesi seviyesi arttıkça, serbest antibiyotik etken maddesi molekülleri antikor-altın parçacıkları ile kompleksleşecektir. Bu durum, test bölgelerinde daha az antikor-altın tutulmasını sağlar. Bu nedenle, numunedeki antibiyotik etken maddesi konsantrasyonu artar, test çizgisi yoğunluğu azalır. Membran ayrıca, reaktif bölgede bulunan bir bağışıklık kompleksinin, bir antikor tarafından yakalandığı ve görünür çizgi oluşturan bir kontrol bölgesi içerir. Bu kontrol çizgisi, antibiyotik etken maddesi varlığından bağımsız olarak daima şeridin düzgün çalışmasını sağlar.