Sodyum klorür ile işlenmiş hamurla karşılaştırıldığında, K-tuzu, Laktosalt ve LX1015 gibi tuz ikamelerinin eklenmesi, daha büyük ve daha hızlı bir gaz üretimi ile birlikte daha erken ve daha yüksek bir hamur gelişimine yol açmıştır (Şekil 1c). Öte yandan, tuz ikamelerinin eklenmesi hamuru daha gözenekli hale getirir, bu nedenle karbondioksiti daha az tutabilir. (Şekil 1d).
Şekil 1: Sodyum klorür ve tuz ikameleri ile işlem görmüş buğday unlarının Rheo-F4 eğrileri ve parametreleri. a: Hamur gelişim eğrileri; b: Gaz salınım eğrileri; c: Gözeneklilik süresi ve d: tutma katsayısı.